(1995-ல் வெளியான 'லக்கிமேன்' என்ற தமிழ் திரைப்படத்தை மாதிரியாகக் கொண்டு, அந்த சமயத்தில் நான் எழுதிய நாடகம்:)
காட்சி - 1 இடம்: எமலோகம்
எமன்: சித்ரகுப்தா ! என்ன இது? பூலோகத்தில் இரண்டு நாட்களாக யாருமே இறக்கவில்லையா !
சி.கு : அது வந்து....ப்ரபு....
எமன் (கோபத்தில்): ம்...! வரவர உனக்கு ஞாபகமறதி அதிகமாகிவிட்டது...! ம்...நீ என்ன செய்வாய் ! உனக்கும் வயதாகி விட்டது...நீ வேலையிலிருந்து...தானாகவே ஓய்வு பெற்றுக் கொள்...!
சி,கு (அதிர்ச்சியில்) : ப்ரபு ! என்ன சொல்லிவிட்டீர்கள் ! என்னை விட வயதில் மூத்தவரான நீங்களே இன்னும் ஓய்வு பெறவில்லை ! உங்களுக்குப் பிறகுதானே நான் ஓய்வு பெறவேண்டும் !
எமன் (கோபத்தில்): ம்...! என்ன உளறுகிறாய்?
சி.கு: எமதர்மனே ! நான் இப்படி தங்களின் உதவியாளனாய் இருந்தே ஓய்வு பெற வேண்டியது தானா? தாங்கள் ஓய்வு பெற்றால், சில காலம் நானும் எமதர்மனாகப் பதவி வகித்துவிட்டு ஓய்வு பெறுவேனே !
எமன் (கோபத்தில்): ம்...! என்ன துணிச்சல் உனக்கு? இப்படிபட்ட விபரீத ஆசையெல்லாம் உனக்கெதற்கு ? இறப்போர் பட்டியலைக் கொண்டு வா ! அதிலே உனக்கும் ஒரு தேதி குறிக்கிறேன் ! ஹா...!
சி.கு: எமதர்மனே ! என்னை மன்னித்து விடுங்கள் !
எமன் : ம்...! ஹா...ஹா...! பிழைத்துப் போ ! ஆனால், இனியும் நீ சித்ரகுப்தனாக இருக்கத் தகுதியற்றவன். நான் வேறொருவனை அந்தப் பதவிக்குப் பார்த்துக் கொள்கிறேன். அந்த 'இறப்போர் பட்டியலை' என்னிடம் ஒப்படைத்துவிட்டு நீ போய் சேர் ! ஹா..ஹா...
சி.கு: ப்ரபு...அந்த பட்டியல்....
எமன்: ம்...எங்கே அது?
சி.கு: ப்ரபு ! அந்த பட்டியல் தொலைந்து விட்டது...அதனால்தான் இரண்டு நாளாக....
எமன் (இடைமறித்து) : என்னது...? தொலைத்து விட்டாயா? சித்ரகுப்தா...என்ன காரியம் செய்தாய்?
சி.கு: மன்னிக்க வேண்டும் ப்ரபு ! அது என் கையிலிருந்து தவறி கீழே விழுந்து விட்டது...
எமன்: கீழே விழுந்து விட்டதா? அப்படியென்றால் அது பூலோகத்தில்தான் விழுந்திருக்கும்...புறப்படு பூலோகத்திற்கு...ம்...ஆகட்டும்...!
சி.கு: இதோ புறப்பட்டேன் ப்ரபு...! பல்லக்கில் பூலோகம் சென்று அந்த பட்டியலைத் தேடி மீட்டு வருகிறேன் !
எமன்: ம்ம்....வெற்றியுடன் வா !
------------காட்சி முடிவு----------------------------(தொடரும்...)
காட்சி - 1 இடம்: எமலோகம்
எமன்: சித்ரகுப்தா ! என்ன இது? பூலோகத்தில் இரண்டு நாட்களாக யாருமே இறக்கவில்லையா !
சி.கு : அது வந்து....ப்ரபு....
எமன் (கோபத்தில்): ம்...! வரவர உனக்கு ஞாபகமறதி அதிகமாகிவிட்டது...! ம்...நீ என்ன செய்வாய் ! உனக்கும் வயதாகி விட்டது...நீ வேலையிலிருந்து...தானாகவே ஓய்வு பெற்றுக் கொள்...!
சி,கு (அதிர்ச்சியில்) : ப்ரபு ! என்ன சொல்லிவிட்டீர்கள் ! என்னை விட வயதில் மூத்தவரான நீங்களே இன்னும் ஓய்வு பெறவில்லை ! உங்களுக்குப் பிறகுதானே நான் ஓய்வு பெறவேண்டும் !
எமன் (கோபத்தில்): ம்...! என்ன உளறுகிறாய்?
சி.கு: எமதர்மனே ! நான் இப்படி தங்களின் உதவியாளனாய் இருந்தே ஓய்வு பெற வேண்டியது தானா? தாங்கள் ஓய்வு பெற்றால், சில காலம் நானும் எமதர்மனாகப் பதவி வகித்துவிட்டு ஓய்வு பெறுவேனே !
எமன் (கோபத்தில்): ம்...! என்ன துணிச்சல் உனக்கு? இப்படிபட்ட விபரீத ஆசையெல்லாம் உனக்கெதற்கு ? இறப்போர் பட்டியலைக் கொண்டு வா ! அதிலே உனக்கும் ஒரு தேதி குறிக்கிறேன் ! ஹா...!
சி.கு: எமதர்மனே ! என்னை மன்னித்து விடுங்கள் !
எமன் : ம்...! ஹா...ஹா...! பிழைத்துப் போ ! ஆனால், இனியும் நீ சித்ரகுப்தனாக இருக்கத் தகுதியற்றவன். நான் வேறொருவனை அந்தப் பதவிக்குப் பார்த்துக் கொள்கிறேன். அந்த 'இறப்போர் பட்டியலை' என்னிடம் ஒப்படைத்துவிட்டு நீ போய் சேர் ! ஹா..ஹா...
சி.கு: ப்ரபு...அந்த பட்டியல்....
எமன்: ம்...எங்கே அது?
சி.கு: ப்ரபு ! அந்த பட்டியல் தொலைந்து விட்டது...அதனால்தான் இரண்டு நாளாக....
எமன் (இடைமறித்து) : என்னது...? தொலைத்து விட்டாயா? சித்ரகுப்தா...என்ன காரியம் செய்தாய்?
சி.கு: மன்னிக்க வேண்டும் ப்ரபு ! அது என் கையிலிருந்து தவறி கீழே விழுந்து விட்டது...
எமன்: கீழே விழுந்து விட்டதா? அப்படியென்றால் அது பூலோகத்தில்தான் விழுந்திருக்கும்...புறப்படு பூலோகத்திற்கு...ம்...ஆகட்டும்...!
சி.கு: இதோ புறப்பட்டேன் ப்ரபு...! பல்லக்கில் பூலோகம் சென்று அந்த பட்டியலைத் தேடி மீட்டு வருகிறேன் !
எமன்: ம்ம்....வெற்றியுடன் வா !
------------காட்சி முடிவு----------------------------(தொடரும்...)
எமன் கூட செல்லவில்லையா...?
ReplyDeleteஆவலுடன் தொடர்கிறேன்...
தொடர்ந்து ஆதரவு தருவதற்கு நன்றி சார் !
Delete