அலுவலகத்தில் கொஞ்சம் டென்ஷனுடனே உலவிக்கொண்டிருந்தான் சஞ்சய்.
"ஹாய் ! சஞ்சய்...இன்னிக்கு ஃபர்ஸ்ட் டெலிவரி-ன்னு கேள்விப் பட்டேன்...! ஆல் தி பெஸ்ட்...! எப்படி போயிட்டிருக்கு?"
"எஸ்...தாங்க் யூ...அல்ரடி அட்மிட்டட்...ஈவ்னிங் 4 மணிக்கு ஆப்பரேஷன்..."
விசாரித்த நண்பன், பெரிதாக சிரித்தான்..."ஓ...! ஹா...ஹா...ஹா...! அது வேறயா? நான் கேட்டது ஆஃபிஸ் ப்ராஜகட் பத்தி-தான்...வீட்லயும் டெலிவரியா....ஹா...ஹா...ஹா...எனி வே...அதுக்கும் என் விஷஸ்..." - சிரித்துக் கொண்டே நகர்ந்தான் கேட்ட நண்பன்...
ஐ.டி. கம்பெனியில் வேலை பார்க்கும் சஞ்சய்.... டீம் லீடராகி இன்று தான் முதல் 'டெலிவரி' அலுவலகத்தில்.... வீட்டிலோ, சிசேரியனுக்காக மாலை 4 மணிக்கு நேரம் குறித்திருந்தார்கள், அவன் மனைவிக்கு....அவள் ஏற்கனவே மருத்துவ மனையில் அட்மிட் ஆகி இருந்தாள். சஞ்சய்-க்கு முதல் முறை தந்தையாகப் போகும் பரபரப்பு... சந்தித்த நண்பர்களிடம் எல்லாம் மாறி மாறி பதில் சொல்லிக் கொண்டிருந்தான்...
"என்னப்பா சஞ்சய் ! இன்னிக்கு டெலிவரி-ன்னு சொன்னியே ! என்ன..எல்லாம் ஓகே வா?"
"யெஸ்...யெஸ்...கடைசியா ஒரு தடவை எல்லாத்தையும் டெஸ்ட் பண்ணிகிட்டு இருக்காங்க..."
"ஓ..! டாக்டர் வந்துட்டாரா? இதெல்லாம் பயப்படாதே ! ரொட்டீந்தான்...ஸ்கேன்..ப்ளட் டெஸ்ட்..."
"அப்சள்யூட்லி இல்லை...சாரி...நீ ஆஃபிஸ் ப்ராஜக்ட் டெலிவரி பத்தி கேட்டியோ-ன்னு நெனச்சுகிட்டேன்...! ஹி...ஹி...ஹி..." - மீண்டும் வழிந்தான்...
"ஹா...ஹா...ஹா... ! கம் ஆன் சஞ்சய்...! இது கிடக்குது...! நானே அந்த டெலிவரி பத்தி கேட்கிறேன்...நீ என்ன...ஒய்ஃபோட- கூட இல்லாம இங்க வந்து டென்ஷனா உக்கார்ந்திருக்க?...வீட்டுக்கு போப்பா...அது தான் முக்கியம்..." - இவனும் சிரித்துக் கொண்டே நகர்ந்தான்...
"என்னடா இது...! காலைலையே ஒரே பல்பா இருக்கு...! ச்சே !" - என்று தனக்குள்ளே நொந்து கொண்டு தனது கேபினுக்குச் சென்றான்.
"ட்ரிங்...ட்ரிங்..." - அவன் நாற்காலியில் அமர்ந்த நேரம், அவனது மேனஜரிடம் இருந்து தொலைபேசி அழைப்பு வந்தது...சஞ்சயின் மேனேஜர், சஞ்சயிடம் மிகவும் நெருக்க மானவர். அலுவலக விஷயங்களை விட சொந்த விஷயங்களை இருவரும் அதிகம் பேசிப் பகிர்வார்கள்...
"ஹாய் சஞ்சய் ! குட் மார்னிங்..ஆல் செட் ஃபார் தி டெலிவரி டுடே?"
சஞ்சய்-க்கு கொஞ்சம் குழப்பமாய் இருந்த்து..."எந்த டெலிவரி பத்தி கேக்கறீங்க-ன்னு?" கேட்டு விடலாமா என்று ஒரு கணம் நினைத்தான்...பிறகு..."எப்படியிருந்தாலும், இவர் பர்சனல் மேட்டர் தான் கேட்பார்" என்று தனக்குள் நினைத்துக் கொண்டு...
"யெஸ் சார்...ஆல் செட்...ஈவ்னிங் 4 ஓ க்ளாக்..."
"வெரி குட்...அவங்க யூ.எஸ்...டைம்...அதனால இன்னும் லேட்டா கூட நாம அனுப்பலாம்...மேக் ஷ்யூர்...யூ கம்ப்ளீட்லி டெஸ்ட் இட்.. ஓகே?"
"ஐயோ ! ஒன் மோர் பல்பா ! நான் 4 மணிக்கு-ன்னு சொன்னது என் மனைவிக்கான டெலிவரி...இவர் கேட்டது..ப்ராஜக்ட் பத்தி போல.." - மனதுக்குள்ளே நினைத்துக் கொண்டு சமாளித்தான்...
"ஷ்யூர் சார்..வில் டேக் கேர்..."
"தாங்க் யூ...லெட் அஸ் மீட் பை ஃபோர்..."
சற்று தயங்கியவாறே சொன்னான்..."சார்...நான் சொன்னேனே.....வீட்டுல ஒய்ஃப்-க்கு இன்னிக்கு டெலிவரி...3 மணிக்கு கொஞ்சம் நான் ஆஸ்பிட்டல் போயிட்டு, நைட் 7 மணி போல வந்திடறேன் சார்.."
"ஓ....சாரி...நீ சொன்னத மறந்துட்டேன்...டேக் கேர்...! ஆல் தி பெஸ்ட்...!"
அழைப்பு கட் ஆனதும்..."உஃப்...இனிமே யாராவது வந்து கேட்டா...எந்த டெலிவரி பத்தி கேட்கறாங்க-ன்னு கண்டிப்பா கேட்டுக்கணும்...திஸ் ஈஸ் டூ மச்" என்று நினைத்துக் கொண்டான்...அதே நேரத்தில் அவனது கைபேசி சிணுங்கியது...
"சொல்லுங்க அத்தை..."
"என்னடா டெலிவரி-க்கு ரெடியா?"
"எந்த டெலிவரி...?"
"டேய்..! என்னடா இப்படி கேட்குற? உன் பொண்டாட்டி பிரசவத்துக்காக அட்மிட் ஆயிருக்கா-ன்னு சொன்னியே !" - வெளியூரிலிருந்து பேசிய அத்தை...
"ஓ..! சாரி அத்தை...! நான் இப்ப ஆஃபிஸ்-ல கொஞ்சம் பிஸியா இருக்கேன்..அதான்...நானே கூப்பிடறேன்..." - என்று இன்னுமொரு சமாளிப்பு செய்து விட்டு இணைப்பைத் துண்டித்தான்...
"ச்சே ! டெலிவரி டென்ஷன் தாங்கலயே ! இந்த நெலம யாருக்கும் வரக்கூடாதுடா...ஒரே நாள்ல வீட்லயும் டெலிவரி..ஆஃபிஸ்லயும் டெலிவரி...!" - மீண்டும் நொந்துகொண்டான்...
மீண்டும் கை பேசி ஒலித்தது...
"சார் ! குட் மார்னிங்...4 மணிக்கா... டெலிவரி பண்ணனுமா.. சார்?"
"நீங்க யாரு பேசறீங்க-ன்னு சொல்லுங்க முதல்ல..."
"சார் ஆன்லைன்-ல செல் போன் ஆர்டர் பண்ணியிருந்தீங்க இல்ல...அந்த கொரியர் கம்பனியிலேர்ந்து பேசறோம் சார்...உங்க ஆர்டர்ல குறிப்பிட்ட டயத்துக்கு டெலிவரி-ன்னு சொல்லியிருக்கீங்க...பார்சல் வந்திடுச்சு...டெலிவரி பண்ணிடலாமா? 4 மணிக்கு வந்தா போதுமா?"
தன் மனைவிக்காக சர்ப்ரைஸ் கொடுக்க ஆன் லைனில் ஐபோன் ஆர்டர் செய்திருந்தது அவனுக்கு ஞாபகம் வந்தது...
"இன்னொரு டெலிவரியா" - மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டே..."3 மணிக்கா வீட்டுல டெலிவரி பண்ணிடுங்க...தாங்க் யூ.." ...
இன்றைக்குத் தனக்கு "டெலிவரி டே" என நினைத்துக் கொண்டு தானே சிரித்துக் கொண்டான்...
"ஹாய் ! சஞ்சய்...இன்னிக்கு ஃபர்ஸ்ட் டெலிவரி-ன்னு கேள்விப் பட்டேன்...! ஆல் தி பெஸ்ட்...! எப்படி போயிட்டிருக்கு?"
"எஸ்...தாங்க் யூ...அல்ரடி அட்மிட்டட்...ஈவ்னிங் 4 மணிக்கு ஆப்பரேஷன்..."
விசாரித்த நண்பன், பெரிதாக சிரித்தான்..."ஓ...! ஹா...ஹா...ஹா...! அது வேறயா? நான் கேட்டது ஆஃபிஸ் ப்ராஜகட் பத்தி-தான்...வீட்லயும் டெலிவரியா....ஹா...ஹா...ஹா...எனி வே...அதுக்கும் என் விஷஸ்..." - சிரித்துக் கொண்டே நகர்ந்தான் கேட்ட நண்பன்...
ஐ.டி. கம்பெனியில் வேலை பார்க்கும் சஞ்சய்.... டீம் லீடராகி இன்று தான் முதல் 'டெலிவரி' அலுவலகத்தில்.... வீட்டிலோ, சிசேரியனுக்காக மாலை 4 மணிக்கு நேரம் குறித்திருந்தார்கள், அவன் மனைவிக்கு....அவள் ஏற்கனவே மருத்துவ மனையில் அட்மிட் ஆகி இருந்தாள். சஞ்சய்-க்கு முதல் முறை தந்தையாகப் போகும் பரபரப்பு... சந்தித்த நண்பர்களிடம் எல்லாம் மாறி மாறி பதில் சொல்லிக் கொண்டிருந்தான்...
"என்னப்பா சஞ்சய் ! இன்னிக்கு டெலிவரி-ன்னு சொன்னியே ! என்ன..எல்லாம் ஓகே வா?"
"யெஸ்...யெஸ்...கடைசியா ஒரு தடவை எல்லாத்தையும் டெஸ்ட் பண்ணிகிட்டு இருக்காங்க..."
"ஓ..! டாக்டர் வந்துட்டாரா? இதெல்லாம் பயப்படாதே ! ரொட்டீந்தான்...ஸ்கேன்..ப்ளட் டெஸ்ட்..."
"அப்சள்யூட்லி இல்லை...சாரி...நீ ஆஃபிஸ் ப்ராஜக்ட் டெலிவரி பத்தி கேட்டியோ-ன்னு நெனச்சுகிட்டேன்...! ஹி...ஹி...ஹி..." - மீண்டும் வழிந்தான்...
"ஹா...ஹா...ஹா... ! கம் ஆன் சஞ்சய்...! இது கிடக்குது...! நானே அந்த டெலிவரி பத்தி கேட்கிறேன்...நீ என்ன...ஒய்ஃபோட- கூட இல்லாம இங்க வந்து டென்ஷனா உக்கார்ந்திருக்க?...வீட்டுக்கு போப்பா...அது தான் முக்கியம்..." - இவனும் சிரித்துக் கொண்டே நகர்ந்தான்...
"என்னடா இது...! காலைலையே ஒரே பல்பா இருக்கு...! ச்சே !" - என்று தனக்குள்ளே நொந்து கொண்டு தனது கேபினுக்குச் சென்றான்.
"ட்ரிங்...ட்ரிங்..." - அவன் நாற்காலியில் அமர்ந்த நேரம், அவனது மேனஜரிடம் இருந்து தொலைபேசி அழைப்பு வந்தது...சஞ்சயின் மேனேஜர், சஞ்சயிடம் மிகவும் நெருக்க மானவர். அலுவலக விஷயங்களை விட சொந்த விஷயங்களை இருவரும் அதிகம் பேசிப் பகிர்வார்கள்...
"ஹாய் சஞ்சய் ! குட் மார்னிங்..ஆல் செட் ஃபார் தி டெலிவரி டுடே?"
சஞ்சய்-க்கு கொஞ்சம் குழப்பமாய் இருந்த்து..."எந்த டெலிவரி பத்தி கேக்கறீங்க-ன்னு?" கேட்டு விடலாமா என்று ஒரு கணம் நினைத்தான்...பிறகு..."எப்படியிருந்தாலும், இவர் பர்சனல் மேட்டர் தான் கேட்பார்" என்று தனக்குள் நினைத்துக் கொண்டு...
"யெஸ் சார்...ஆல் செட்...ஈவ்னிங் 4 ஓ க்ளாக்..."
"வெரி குட்...அவங்க யூ.எஸ்...டைம்...அதனால இன்னும் லேட்டா கூட நாம அனுப்பலாம்...மேக் ஷ்யூர்...யூ கம்ப்ளீட்லி டெஸ்ட் இட்.. ஓகே?"
"ஐயோ ! ஒன் மோர் பல்பா ! நான் 4 மணிக்கு-ன்னு சொன்னது என் மனைவிக்கான டெலிவரி...இவர் கேட்டது..ப்ராஜக்ட் பத்தி போல.." - மனதுக்குள்ளே நினைத்துக் கொண்டு சமாளித்தான்...
"ஷ்யூர் சார்..வில் டேக் கேர்..."
"தாங்க் யூ...லெட் அஸ் மீட் பை ஃபோர்..."
சற்று தயங்கியவாறே சொன்னான்..."சார்...நான் சொன்னேனே.....வீட்டுல ஒய்ஃப்-க்கு இன்னிக்கு டெலிவரி...3 மணிக்கு கொஞ்சம் நான் ஆஸ்பிட்டல் போயிட்டு, நைட் 7 மணி போல வந்திடறேன் சார்.."
"ஓ....சாரி...நீ சொன்னத மறந்துட்டேன்...டேக் கேர்...! ஆல் தி பெஸ்ட்...!"
அழைப்பு கட் ஆனதும்..."உஃப்...இனிமே யாராவது வந்து கேட்டா...எந்த டெலிவரி பத்தி கேட்கறாங்க-ன்னு கண்டிப்பா கேட்டுக்கணும்...திஸ் ஈஸ் டூ மச்" என்று நினைத்துக் கொண்டான்...அதே நேரத்தில் அவனது கைபேசி சிணுங்கியது...
"சொல்லுங்க அத்தை..."
"என்னடா டெலிவரி-க்கு ரெடியா?"
"எந்த டெலிவரி...?"
"டேய்..! என்னடா இப்படி கேட்குற? உன் பொண்டாட்டி பிரசவத்துக்காக அட்மிட் ஆயிருக்கா-ன்னு சொன்னியே !" - வெளியூரிலிருந்து பேசிய அத்தை...
"ஓ..! சாரி அத்தை...! நான் இப்ப ஆஃபிஸ்-ல கொஞ்சம் பிஸியா இருக்கேன்..அதான்...நானே கூப்பிடறேன்..." - என்று இன்னுமொரு சமாளிப்பு செய்து விட்டு இணைப்பைத் துண்டித்தான்...
"ச்சே ! டெலிவரி டென்ஷன் தாங்கலயே ! இந்த நெலம யாருக்கும் வரக்கூடாதுடா...ஒரே நாள்ல வீட்லயும் டெலிவரி..ஆஃபிஸ்லயும் டெலிவரி...!" - மீண்டும் நொந்துகொண்டான்...
மீண்டும் கை பேசி ஒலித்தது...
"சார் ! குட் மார்னிங்...4 மணிக்கா... டெலிவரி பண்ணனுமா.. சார்?"
"நீங்க யாரு பேசறீங்க-ன்னு சொல்லுங்க முதல்ல..."
"சார் ஆன்லைன்-ல செல் போன் ஆர்டர் பண்ணியிருந்தீங்க இல்ல...அந்த கொரியர் கம்பனியிலேர்ந்து பேசறோம் சார்...உங்க ஆர்டர்ல குறிப்பிட்ட டயத்துக்கு டெலிவரி-ன்னு சொல்லியிருக்கீங்க...பார்சல் வந்திடுச்சு...டெலிவரி பண்ணிடலாமா? 4 மணிக்கு வந்தா போதுமா?"
தன் மனைவிக்காக சர்ப்ரைஸ் கொடுக்க ஆன் லைனில் ஐபோன் ஆர்டர் செய்திருந்தது அவனுக்கு ஞாபகம் வந்தது...
"இன்னொரு டெலிவரியா" - மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டே..."3 மணிக்கா வீட்டுல டெலிவரி பண்ணிடுங்க...தாங்க் யூ.." ...
இன்றைக்குத் தனக்கு "டெலிவரி டே" என நினைத்துக் கொண்டு தானே சிரித்துக் கொண்டான்...
வணக்கம்
ReplyDeleteஅண்ணா
கதை நன்றாக உள்ளது தொடக்கிய விதமும் முடித்த விதமும் நன்று.
-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-
நன்றி ரூபன்...! கொஞ்சமாவது சிரிப்பு டெலிவர் பண்ண வெச்சாலும் நல்லது தான்...!
Deleteநன்றி டி.டி !
ReplyDelete